„Praca ze Świętym Aniołem Stróżem dla głuptasów” – Alan Chapman

Autor: Alan Chapman
Źródło: Working with the Holy Guardian Angel for Dummies
Tłumaczenie: Wędrowiec @ dziwnyatraktor

Dojście do oświecenia magiczną ścieżką – znane jako dokonanie Wielkiego Dzieła – jest niezwykle proste i jasne. Crowley tak o tym pisał:

Inwokuj często

Wydaje się, że to umknęło uwadze większości magów, prawdopodobnie ponieważ pomysł, że dwa słowa zastępują całą tradycję nie dostarczał dostatecznie wiele rozproszeń – a więc i wymówek – w trakcie postępowania zgodnie z tą instrukcją.

Oczywiście, „inwokuj często” może być źle zrozumiane. Inwokuj co? I jak często jest „często”? Możemy więc rozwinąć:

Inwokuj Świętego Anioła Stróża codziennie
Wydawałoby się, że nie ma nic więcej do powiedzenia; jednakże większość magów ma z tym kłopoty. 99,9% znanych mi magów, którzy inwokowali Świętego Anioła Stróża przestało, kiedy:

1. pojawiły się nowe rezultaty, jak dziwny sny i synchroniczności, a oni sądzili, że osiągnęli cel;
2. po tygodniu czy dwóch nowość się zatarła i zmienili „paradygmat”;
3. zdecydowali pracować z innymi duchami czy istotami, które uznali za zbliżone do Anioła, ale z nim nietożsame – prawdopodobnie z powodu małego zakresu uwagi;
4. doznali jedności z Aniołem i uznali, że osiągnęli cel;
5. osiągnęli jedność z Aniołem, ale kiedy praktyka okazała się trudna i rozczarowująca, świat pełen smutku, a oni sami – strachu, obrzydzenia i nienawiści – stracili wolę, by kontynuować (stając się wiecznymi ofiarami ciemnej nocy duszy);
6. posrali się przy którymś z mistycznych rezultatów i przestali iść dalej, albo odwrócili się od inwokacji Anioła, by aktywnie wzmacniać ego (stając się Czarnymi Braćmi).

Z reguły wszystkim tym okolicznościom towarzyszy samochwalstwo: „Osiągnąłem Wiedzę i Konwersację Świętego Anioła Stróża i nie potrzebuję już tego paradygmatu”.
To smutne, bo opisane wyżej są zaledwie pierwsze kroki podróży, która powinna trwać przez całe życie i wciąż jesteśmy daleko choćby od zapachu oświecenia.

Jednakże, jeśli mag będzie inwokował Anioła codziennie, w końcu Ciemna Noc opisana w punkcie 5) ustąpi, świat stanie się świetlisty i boski, pojawi się pierwszy prawdziwy posmak osiągnięcia Wielkiego Dzieła: czasami zwany satori, urzeczywistnieniem, kensho, pustką albo gnozą (w oryginalnym, prawdziwym sensie tego słowa).

Jednak jeśli mag się tu podda sądząc, że osiągnął cel, może nigdy nie ukończyć Wielkiego Dzieła.
A więc rozwińmy polecenie jeszcze bardziej:

Inwokuj Świętego Anioła Stróża codziennie do końca życia.

Czy to naprawdę musi być do końca życia? Na pewno możemy skończyć, kiedy dopełnimy Wielkiego Dzieła? Możliwe – ale ile to może potrwać, jak wiele doświadczenia musimy zgromadzić nim będziemy mogli poprawnie ocenić nasze postępy, zidentyfikować stany i etapy i przejrzeć własne egotystyczne urojenia? Jeśli nie możemy przetrwać paru miesięcy inwokowania Anioła bez padania ofiarą własnego myślenia życzeniowego, arogancji i uprzedzeń, jaką możemy mieć nadzieję na pięć do dwudziestu lat, które upłyną nim przeżyjemy oświecenie?

Oto jest pytanie: kto naprawdę ma jaja i podejmie się dokonania Wielkiego Dzieła zgodnie z tą instrukcją?